Oorlog of vrede

Op een dag als vandaag, 4 mei, de dag van de dodenherdenking, wordt er vanavond om 8 uur van iedereen verwacht om even stil te staan bij de oorlogsslachtoffers. En bij de helden die hun leven gaven voor onze vrijheid.

Voor veel mensen, die niet de pijn van een oorlog hebben meegemaakt, krijgt dit stilstaan al minder betekenis. Ze beseffen niet wat oorlog voor gevolgen heeft. Door de generatiekloof hebben ze ook niemand die hen dierbaar is verloren in de oorlog, hierdoor wordt het ook meer een ver van je bed show. Veel mensen beseffen niet wat oorlog kan uitwerken in het hart van mensen. Wat oorlog doet aan het vormen van een karakter of levenshouding. Denk maar aan angst en wantrouwen.

Heel weinig mensen beseffen dat er nog steeds oorlog is, en dat IEDEREEN hier in betrokken wordt.
We moeten niet meer namijmeren over het verleden, want we moeten naar de toekomst kijken, maar toch is er veel verdriet om wie men in oorlogen verloren heeft. Ook is het wel zinnig om stil te staan bij al de mensen die, al dan niet bereid hiertoe, toch hun leven hebben gegeven in oorlogen voor ons. Het waarom ze hun leven hebben gegeven. Ze hebben gevochten om, ook voor ons, vrijheid te verkrijgen. Ze hebben vastgehouden aan hun overtuiging dat mensen het recht op vrijheid horen te hebben.

Het is daarom pijnlijk dat datgene, waar de soldaten en helden uit de oorlog hun leven voor gegeven hebben, niet eens de ware vrijheid is!
Want als de oorlog dan is afgelopen en de zogenaamde vrijheid dan daar is, dat wil zeggen; we niet onderdrukt worden door één of ander volk dat uit is op macht. Dan zie je dat er elders weer een oorlog uitbreekt. Ook al is de ‘bezetter' en onderdrukker verslagen, dan hebben mensen nog steeds de echte vrijheid niet. Ze beseffen dit alleen niet. En ook al is er geen oorlog meer, dan blijft er altijd nog een gevecht om je staande te houden. En om op te boksen tegen alles wat mensen in de ban houdt. Je wordt moe van die strijd. Je wordt moe van je telkens moeten bewijzen.

De ware vrijheid kan immers alleen maar van God komen!
Mensen zijn er ‘buiten' oorlogssituatie net zo erg aan toe, misschien zelfs nog wel erger. Want het is nog steeds oorlog. Want de bezetter (agressor) heeft nu plaats gemaakt voor de welvaart. In beide gevallen zit de duivel hierachter als aanjager. Hij zal er wel voor zorgen dat er strijd is! In plaats van slaaf te worden van een onderdrukker, is men nu slaaf van de welvaart. En dat is een echte sluipmoordenaar!

Het is wat te simpel om te zeggen waar je beter mee af bent, maar het is wel zo dat oorlog toch ook een voordeeltje kan hebben.

Mogelijke gevolgen van oorlog, de massamoordernaar:

• Door onderdrukking wordt de familieband hechter.
• Door onderdrukking kan de samenwerking tussen mensen hechter worden.
• Door onderdrukking beseft men hoe dankbaar we moeten zijn voor vrijheid.
• Door onderdrukking groeit het besef dat niet alles maar vanzelfsprekend is.
• Door onderdrukking groeit het besef dat we onze dierbaren kunnen verliezen.
• Door onderdrukking gaan we ook nadenken over onze eigen dood.
• Door onderdrukking voelen we ons machteloos.
• Door onderdrukking kunnen we gaan beseffen hoe erg we God eigenlijk nodig hebben.

Welvaart, de sluipmoordenaar:

• Welvaart zorgt ervoor dat we het goed hebben en weinig reden tot klagen.
• Welvaart zorgt ervoor dat we het druk hebben, en dus veel te druk voor elkaar en voor God.
• Zucht naar welvaart zorgt ervoor dat mensen hebberig worden. En als ze het dan ‘hebben', dan is men nog niet tevreden, want men wil meer.
• Zucht naar welvaart zorgt ervoor dat mensen er alles voor doen om die welvaart te bereiken, inclusief het liegen en bedriegen, stelen en zelfs het vermoorden van mensen.
• In tijden van welvaart hebben mensen veel minder het besef God nodig te hebben.
• In welvaart raakt men makkelijk verslaafd aan allerlei dingen, omdat men het makkelijk kan betalen.
• Bij slavernij aan welvaart gaat het kwaad heel listig en ondoorzichtig te werk. Mensen hebben het niet eens in de gaten!
• Zelfs veel christenen, ‘vergeten' door deze welvaart vaak hun God. Ze hebben het te druk met allerlei sporten, televisieprogramma's, meetings, party's, gezellig stappen, en noem maar op. Veel christenen zeggen: Ja, maar ik bid toch elke dag! Vaak is dat dan twee regeltjes, en die worden dan ook nog in hoog tempo opgedreund; Here dank u voor deze spijze, amen, eten. Bij veel christen is hun band met God niet minder dan dat, maar ook niet meer.

Veel meer nog dan oorlog, is de zucht naar welvaart de echte massamoordenaar!

Gelukkig kennen wij ook Iemand die voor ons gestorven is! Iemand die Zijn leven voor ons heeft gegeven. Omdat Hij van ons houdt. Hij heeft onze straf gedragen aan het kruis. Hij is voor ons door een hel gegaan. Hij heeft Zijn ziel uitgestort in de dood, en is met de overtreders geteld geweest.

Het is oorlog op de wereld, en dat is niet een oorlog met,om,of voor God, maar tegen God.

Oorlog onder de volkeren. Oorlog tegen elkaar. Oorlog tegen God. Satan en zijn volgelingen hebben de oorlog verklaard aan Jezus en zijn volgelingen.

Mensen die God niet kennen, hebben geen goed onderscheid tussen waarheid en leugens. Daar maakt satan handig gebruik van. Hij misleidt de mensen met allerlei leugens.

Het kwaad doet mensen geloven dat oorlogen voor vrede kunnen zorgen . Maar oorlogen leiden bijna altijd tot slechte dingen. Tot verwoesting en vernietiging. Tot veroordeling door mensen. Het zoeken naar een zondebok. Tot angst, verdriet, pijn, bedrog, massamoord, broedermoord. Tot zinloos geweld. Tot haat en nijd. Tot wraak. Maar niet tot vrede. Want de bevrijding die na of door een oorlog komt, is geen echte bevrijding.

Er ontstaat slechts een schijnvrede. Misschien wordt er niet meer gevochten. De mensen zijn niet meer in oorlog. Ze zijn uit de oorlog. Maar de oorlog is nog niet uit hen. De mensen voelen nog steeds de pijn van hun verwondingen. Ze voelen nog steeds het verdriet om de dierbaren die ze verloren hebben. Ze voelen nog steeds angst voor een nieuwe onderdrukking. De haat blijft bestaan tussen de partijen die gestreden hebben. Denk maar eens aan Joegoslavië. Maar ook dichterbij huis. De gevoelens van Nederlanders over Duitsers bijvoorbeeld. Duitsers van nu, worden nog steeds vuil aangekeken om wat Duitsers van toen gedaan hebben. En om niet al te veel in gewetensnood te komen, vergeet men gemakshalve maar wat Nederland zelf heeft gedaan.

Na een oorlog ervaren mensen nog steeds de verwoesting. Ze worden nog jaren met de oorlog geconfronteerd, omdat alles kapot is. Het duurt lang voordat dit weer opgeknapt is. Niet te vergeten de economie. Er is immers nergens geld meer voor.

Maar bovenal hadden de mensen de verwachting of tenminste de hoop op vrede. Vrede en rust. Vrede in je hart. Vrede kun je alleen voelen in je hart. (Vandaar ook de uitdrukking; ergens vrede mee hebben = vanuit je hart een berusting voelen) De mensen in de wereld zoeken ook vanuit hun hart naar vrede. Maar men zoekt dit op de verkeerde plaats. Want alleen God kan je die vrede geven. In je hart. Alles om je heen kan dan in elkaar storten. In je hart voel je toch de vrede van God. En dat is geen tijdelijk vredesverdrag, maar een verbond voor eeuwig.

De mensen in de wereld zijn verblind en zoeken, gevoed door angst, de vrede op de verkeerde plaats. Mogen wij dat veroordelen? Wij, die door angst ook op de verkeerde plaats zochten en nog steeds zoeken om ons hart maar tevreden te stellen. Telkens weer. Want vaak genoeg luisteren wij ook eerder naar hetgeen de wereld zegt, dan naar hetgeen God zegt.

Het gaat te ver om te zeggen dat God hier een bedoeling mee heeft. Want het is niet Gods' bedoeling om de mensen te laten zondigen. Maar Hij kan wel alles veranderen tot het goede. En doordat wij geneigd zijn te luisteren naar de wereld, zet God onze ogen en oren open voor haar angstkreten. En Hij stuurt ons er dan op uit als boodschappers van het goede nieuws en brengers van vrede. Als bevrijders van de door oorlog onderdrukten. Met het nieuws dat Jezus de echte bevrijding is. Het nieuws dat Jezus de verlossing geeft van alle onvrede in de wereld en alle onvrede in de harten van de mensen. De verlossing van alle oorlog, haat en onderdrukking die je je maar kunt bedenken.

Wij mogen in Zijn Naam vrede stichten in de harten van de mensen die naar ons willen luisteren. Als we ze bemoedigen. Als we ze troosten. Als we ze verzorgen. Als we er voor ze zijn, als ze iemand nodig hebben. Als we getuigen van Gods aanwezigheid in ons leven. Als we ze de waarheid vertellen, dat Jezus, en Jezus alleen, voor echte vrede zorgt.

We krijgen vaak genoeg het verwijt te horen dat God het maar oorlog in de wereld laat zijn, terwijl Hij God is.

Maar het is ook een oorlog TEGEN HEM!

Natuurlijk doet het God pijn, dat er zoveel leed, ellende en oorlog is in de wereld. Maar dat laat Hij gaan. Want dat is verspilde moeite. Parels voor de zwijnen. Maar Hij neemt wèl alle tijd voor hen, die bij Jezus horen. En het allerkleinste probleempje vindt Hij belangrijk genoeg om ons bij te helpen. En te voelen in je hart, dat God ons zó liefheeft, geeft echte vrede! Dit geeft nog meer dan tevredenheid. Alles wat zuiver is, komt van God.

Tevredenheid is een zuivere emotie. Uit tevredenheid komt ook het goede voort; je voldaan voelen, verzadiging, gerustheid, dankbaarheid en innerlijke rust. Maar het geeft nog veel meer. Lees maar eens de bergrede in Mattheus 5. Hier staat niet … Tevreden zijn zij, die … Maar hier staat: Zalig zijn zij, die….

Vele oorlogen, zogezegd om vrede te brengen. Zogezegd in naam van God. Vele oorlogen, waarbij de Heilige Naam van Jezus misbruikt is. De kruisvaarttochten. Hebben zij vrede gebracht? De blijvende oorlog in Noord-Ierland? Komt daar vrede van? Of zijn het slechts zinloze bloedvergieten?

Of is het oorlog tegen God? Want God leert ons om onze vijand lief te hebben. Om zijn angstkreten te horen.

Oorlog tegen God in de welvaartseconomie.

Vroeger las ik veel Suske en Wiske albums. Lambik heeft pijn in zijn maag. Gaat naar de dokter. Want de dokter moet ook leven. Die schrijft een recept. Want de drogist moet ook leven. Lambik gooit de rotzooi vervolgens in de prullenbak. Want Lambik moet ook leven!

De maatschappij wil ons laten vertrouwen op de dokter en de drogist. Zodat die gebruikt kan worden om ons in slaap kan sussen. Want wie niet kan slapen of wie juist niet wakker kan worden, kan daar poeders of pilletjes voor krijgen. Wie zenuwachtig is, kan ook daarvoor tabletten krijgen. Wie de innerlijke rust mist, nu daar zal ook wel wat voor te krijgen zijn. Zelfs als onze drogist ons in de steek laat, en zijn tabletten net zo, dan zijn er nog genoeg andere mogelijkheden te vinden. Met inbeelding, acapunctuur, hypnose, magnetisme, bestraling, noem de hele poppenkast maar op. Ze hoeven niet eens Bijbels verantwoord te wezen, om hun werk te doen. De satan wil ons immers ook laten geloven dat we onze genezing niet persé aan God te danken hebben. Ze zullen misschien best hun werk doen en de maagpijn weg halen .Je kunt met al deze dingen best een hoop bereiken. Maar geen vrede !.

Ik wil wel zeggen dat God medicijnen kan gebruiken om je te genezen. Maar het gaat meer om de manier waarop. Of God erbij betrokken wordt. Of God de eerste is, bij wie we op consult gaan. Of we God onze recepten laten voorschrijven en niet zomaar klakkeloos een willekeurige (al dan niet gelovige) wetenschapper raadplegen.

Al deze dingen leveren misschien wel (tijdelijk) resultaat, maar geen vrede! Want we leven nog steeds in angst en onzekerheid. Want wat te doen als de medicijnen ernstige bijwerkingen hebben. Wat te doen als ze op zijn. Of als we medische zorg niet meer kunnen betalen. Dan zijn we wederom overgeleverd aan de grillen van onze ziektes en kwalen. Hoe anders is dat, wanneer God Zelf (en ons geloof in Hem) ons geneest. Dan voelen we de zekerheid van nooit meer bang te hoeven zijn. Want de liefde van God is nooit uitverkocht. En nooit te duur. Het is gratis. En het is niet afhankelijk van openingstijden.

Al het andere dan het zoeken naar en bij God om vrede te vinden is vruchteloos en verkeerd. Het is niets anders dan een koude oorlog tegen God, die wij op een bedekte manier voeren. Hij is onze vrede. Hij heeft Zijn bloed gegeven in de verschrikkelijkste oorlog. Wie dus over vrede wil spreken, zonder Jezus Christus te noemen, heeft geheel en al buiten God Zelf gerekend. Want de oorlog, waarin wij ons bevinden is een oorlog tegen God. Met Hem moeten we tot een vredesverdrag zien te komen. Dat gelukt ons niet met drogistartikelen en een heleboel inbeelding. Want het is in deze oorlog zo hard toegegaan, dan een mogelijke vrede heel wat meer vraagt dan de middeltjes en manieren die wij weten te bedenken. Daar heeft God Zelf iets op moeten verzinnen. En Hij vond wat; Zijn Zoon. Sinds Diens bloed gevloeid is, is voor degenen die dat geloven de oorlog voorbij. Definitief. Voor eeuwig.

Nu is de vrede van God een vrede, die alle verstand, besef en begrip te boven gaat. Christus is onze vrede. Zonder Hem kan geen mens vrede hebben. Hoogstens een stilte, die voorafgaat aan een vernietigende storm.

Mensen zoeken, wanhopig, naar vrede. Uit angst doet men allerlei concessies met het kwaad. Uit angst voor nieuwe aanslagen en onder druk van de andere landen in de wereld doen verschillende leiders van Israël allerlei concessies met het kwaad, om zo maar te proberen een vrede te bewerkstelligen. Zo hebben ze omwille van vrede al van een groot gedeelte van alle heilige plaatsen afstand gedaan.

En zo zijn er nog meer. De vijand wil geen vrede! De vijand wil alleen maar meer. Zodat ze alle bewijs kunnen vernietigen. Alle bewijs voor de waarheid. (Denk maar aan de Tempelberg)

Maar God heeft hier al vaak voor gewaarschuwd. Vooral in het boek Ezechiël. Sluit geen verbond met het kwaad. Baseer je vertrouwen niet op de wereld. Israël, sluit je vertrouwen niet op je buren. Vlucht in je angst niet naar Egypte terug. Maar bekeer je tot Mij. Geloof niet de mensen die zeggen dat er een tijd van vrede zal aanbreken. Want dan zullen de barensweëen van de verdrukking beginnen.

Daarom roept God ons ook op om voor de vrede van Jeruzalem en Israël te blijven bidden. En dan bedoelt Hij te bidden voor de verlossing van Jeruzalem en het Joodse volk. En Jezus alleen kan de verlossing brengen. Dus moeten we bidden, of zij Jezus willen aannemen als hun verlosser. Alleen Hij kan vrede geven.

De vrede in ons hart zal tot een bemoediging zijn voor anderen.

Jezus is Vredevorst en Koning der bemoedigers.

Samen met Israël zullen wij zijn één gemeente. (Efez. 2 vers 11-17)

“Daarom gedenkt, dat gij, die eertijds heidenen waart in het vlees, en die voorhuid genaamd werd van dengenen, die genaamd zijn besnijdenis in het vlees, die met handen geschiedt. Dat gij, in dien tijd waart zonder Christus, vervreemd van het burgerschap Israëls, en vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, en zonder God in de wereld. Maar nu in Christus Jezus, zijt gij, die eertijds verre waart, nabij geworden door het bloed van Christus.

Want Hij is onze vrede, Die deze beiden één gemaakt heeft, en den middelmuur des afscheidsels gebroken hebbende, heeft Hij de vijandschap in Zijn vlees te niet gemaakt, namelijk de wet der geboden in inzettingen bestaande. Opdat Hij die twee in Zichzelven tot een nieuwen mens zou scheppen, vrede makende. En opdat Hij die beiden met God in Eén lichaam zou verzoenen door het kruis, de vijandschap aan hetzelfde gedood hebbende. En komende, heeft Hij door het Evangelie vrede verkondigd, u, die verre waart, en dien, die nabij waren.

4 mei, herdenkingsdag van de oorlog, is dan ook een mooie dag om stil te worden voor onze Koning, die in de oorlog Zijn leven heeft gegeven voor onze vrede. Hij heeft Zijn leven gegeven om ons te bevrijden uit de dood. Hij heeft heel bewust gekozen voor de dood, opdat wij zouden leven. Gelukkig sloot Hij geen compromis met het kwaad. God geeft geen schijnvrede. God geeft echte vrede. Hij geeft Zichzelf helemaal, omdat Hij ons liefheeft. En geeft daarbij het kwaad niet de kans om daar ook maar iets van af te doen! Aan Hem ligt het niet.

Amen.